Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Εξόρμηση στο ταβερνοχώρι της Χαλκ-ηδόνας






Συνολικά η παρέα μας αποτελούνταν από πέντε άτομα εκ των οποίων τα τρία ανήκουν στην -για λύπηση- κάστα των χορτοφάγων, δύο αλλοδαπά στοιχεία αγγλικής καταγωγής και μία υπέροχη Καλαμαριώτισσα. Την ανώτερη και έχουσα γνώση να απολαμβάνει τις μικρές χαρές τις ζωής κάστα των κρεατοφάγων αποτελούσαμε δύο άτομα. Τα στομάχια γουργούριζαν τόσο δυνατά που σχεδόν κάλυπταν τις κουβέντες! Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο. Η μεγάλη απόφαση πάρθηκε! Θα εφορμήσουμε στο ιστορικό ταβερνοχώρι της Χαλκηδόνας, μόλις 25 λεπτά από τη Θεσσαλονίκη. Η είσοδος στο χωριό σχηματίζει μια αίσθηση θριάμβου στα μάτια του καλοφαγά. Δεξιά και αριστερά του δρόμου δεσπόζουν δεκάδες ταβέρνες δημιουργώντας ένα απίστευτο θέαμα που δημιουργεί ρίγη συγκίνησης στην ψυχή του καλοφαγά και κάνοντας το δίλημμα τις τελικής επιλογής τεράστιο. Οι πληροφοριοδότες μας όμως είχαν φροντίσει πριν από εμάς για εμάς. Η εντολή τους ήταν σαφής: ταβέρνα Μαραντόνα. Μόλις φθάσαμε μπροστά από το κατάστημα αντικρίσαμε το μοιραίο: ο Μαραντόνα ήταν κλειστός. Τον αρχικό μας πανικό ακολούθησε η κατάστρωση ενός στρατηγικού σχεδίου που περιλάμβανε τον εντοπισμό της αμέσως επόμενης καλύτερης ταβέρνας. Η νέα εντολή που λάβαμε από τους πληροφοριοδότες μας ήταν: Ταβέρνα ο Στάθης πλησίον του Μαραντόνα. Κατά την είσοδο μας στο κατάστημα υπήρχε διάχυτη η αίσθηση μιας ελαφριάς εγκατάλειψης καθώς η σκόνη και τα τρύπια νάιλον επάνω στα σίγουρα τραπέζια δεν δημιουργούν και τις καλύτερες εντυπώσεις. Το γκαρσόνι ήταν φιλικό και ευγενικό πληροφορώντας μας ότι εκτός από τα διάφορα φαγητά της ώρας υπήρχε και ψητό κοτόπουλο καθώς και κεμπάπ στην σούβλα. Η ύπαρξη των μη κρεατοφάγων όντων μάς υποχρέωσε να παραγγείλουμε και διάφορα άλλα προϊόντα πλην κρέατος. Η παραγγελία μας διαμορφώθηκε ως εξής: 1 μερίδα κεμπάπ8 σουβλάκια1 χωριάτικη 1 ρύζι2 τηγανιτές πατάτες1 μπρόκολο1 χτυπητήH πρώτη μπουκιά κεμπάπ μας οδήγησε στον πολυπόθητο γαστρονομικό οργασμό προσωπικά είχα καιρό να τον νιώσω τόσο έντονο! Μιλάμε για ένα κεμπάπ εξαιρετικό και θεσπέσιο που όμοιά του υπάρχουν λίγα.Οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν ήταν μεγάλες ωστόσο το σουβλάκι μάλλον μας απογοήτευσε καθώς ήταν σχετικά κακοψημένο ήθελε τουλάχιστον άλλα πέντε λεπτά επάνω στην ψησταριά.
Τα υπόλοιπα συνοδευτικά ήταν πολύ καλής ποιότητας ωστόσο θα κάνω ειδική μνεία αναφοράς στην χτυπητή που ήταν αχτύπητη... σε γεύση! Αφού λοιπόν δεν αφήσαμε ίχνος φαγητού επάνω στα πιάτα, ήρθε η ώρα της λυπητερής... 40 ευρώπουλα για πέντε άτομα θα λέγαμε ότι είναι μια πολύ σούπερ τιμή για την περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύει ο έρμος τούτος πλανήτης ..Αφήστε λοιπόν τις μετοχές και τα χρυσάφια και επενδύστε στο κεμπάπ του Στάθη !

Δεν υπάρχουν σχόλια: