Εξόρμηση στην πόλη της Κατερίνης

Επαγγελματικές υποχρεώσεις μας οδήγησαν στην Κατερίνη, σήμερα Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008, και όπως αναμενόταν τα παρατήσαμε όλα για να αφεθουμε όχι στις γυναικείες απολαύσεις για τις οποίες φημίζεται η πόλη αυτή, μα στα λουκάνικα και τα σουβλάκια της, για τα οποία εδώ και καιρό ακούγαμε πολλές φήμες.
Ένα πρατήριο βραστού λουκάνικου και ένα σουβλατζίδικο ήταν οι τόποι έκφρασης των λάγνων γευστικών μας επιθυμιών.
Πρώτη μας στάση το βραστό λουκάνικο "ο Λευτέρης" (Ίων. Δραγούμη 1). Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ γρήγορη, μα η απόλαυση μειωμένη.
Ο εν λόγω Λευτέρης φημίζεται ως ο πρώτος που καθιέρωσε το θεσμό του βραστού λουκάνικου στην πόλη της Κατερίνης και κρίνοντας από το γεγονός αυτό και απ' την κοσμοσυρροή που επικρατούσε έξω από το κατάστημα (βλ. φωτό) περιμέναμε στα σίγουρα κάτι καλύτερο. Άλλα καταστήματα ανάλογου ύφους - μα μικρότερης φήμης - μας προσέφεραν πολύ μεγαλύτερες απολαύσεις. Αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση ενός έντονου φουσκώματος μετά το γεύμα και για αρκετή ώρα αργότερα.
Η τιμή του διπλού λουκάνικου σε ψωμάκι ήταν προσιτή στο 1.30 ευρώ και ένα "απ' όλα" περιέχει το ψωμί, δύο λουκάνικα, ντομάτα, κρεμμύδι, κέτσαπ, μουστάρδα και αλατορίγανη.
Στα θετικά που καταλογίζουμε στον "Λευτέρη" είναι ότι βρήκαμε σο ψυγείο του αναψυκτικά και χυμούς Έψα, γεγονός που σπανίζει αρκετά στο κέντρο της Κατερίνης.

Δεύτερη στάση μας (και πιο επιτυχημένη) το σουβλατζίδικο "ο Κουντουριανός" (16ης Οκτωβρίου). Πρόκειται για ξακουστό ταχυφαγείο της Κατερίνης που ειδικεύεται στα σουβλάκια και στα μπιφτέκια.
Το λουκούλειο γεύμα μας εδώ περιείχε δύο σάντουιτς με μπιφτέκι και ένα με σουβλάκι υπό τη συνοδεία Σουρωτής. Μετάτο πέρας του μικρο΄αυτού συμποσίου δεν αντισταθήκαμε σε ένα σκέτο ξυλάκι σουβλάκι ακόμα.
Η τιμή του σάντουιτς είναι χαμηλή, στα 2 ευρώ (σχετικά πάντα με τη σημερινή αισχροκέρδια - κατάντια των τιμών) και ένα "απ' όλα" περιέχει ψωμί, σουβλάκι ή μπιφτέκι, κρεμμύδι, ντομάτα, κέτσαπ, μουστάρδα, πατάτες και αλάτι. Τα προϊόντα είναι χειροποίητα, το μέγεθος ειδικά στο σουβλάκι είναι πολύ ικανοποιητκό και το όλο στυλ ξεφεύγει από την συνηθισμένη πλέον αίσθηση του κατεψυγμένου βιομηχανικού κρέατος.
Διατίθενται τραπεζάκια για κατανάλωση επί τόπου και γενικά επικρατεί ένα ευχάριστο κλίμα στην ατμόσφαιρα.
Στον πάνω όροφο υπάρχει τουαλέτα αρκετά καθαρή και με χαρτί προς πιθανή ανάγκη ανακούφισης.

Το Μανιφέστο του Γουργουρισμού

... Και πρώτα απ' όλα τι είναι επιτέλους αυτός ο γαστρονομικός τουρισμός;
Σα γνήσιοι απόγονοι της φιλοσοφίας του Επίκουρου, λάτρες κάθε ηδονής, δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε την υπέρτατη απόλαυση του φαγητού έξω από τις εξορμήσεις μας. Χρησιμοποιώντας ως μέσο μεταφοράς οτιδήποτε μπορεί να μας οδηγήσει στον κοιλιακό μας κορεσμό - αυτοκίνητο, τρένο, λεωφορείο... - αποφασίσαμε να γυρίσουμε τους τόπους της Ελλάδος (και όχι μόνο) σε αναζήτηση των ποιοτικότερων εστιατορίων, ταχυ- και βραδυφαγείων που να είναι σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες μας για ηδονή.
Πώς ορίζουμε την ποιότητα; Στα σίγουρα όχι με βάση τη χλιδή. Χωρίς όμως και να την αποκλείουμε. Αυτό που απλά λέμε "καλό φαγητό" είναι ο μόνος γνώμονας που χρησιμοποιούμε για την κρίση μας. Και μιας και φτάσαμε ως εδώ, ναι, πρόκειται να κρίνουμε.
Ο φιλόσοφος Νίτσε είχε δηλώσει: "Δεν υπάρχει αλήθεια, μόνο ερμηνείες της".
Ακολουθώντας τις φήμες από στόμα σε στόμα για την εύρεση του καλύτερου φαγάδικου, πολλές φορές στεκόμαστε έκθαμβοι μπροστά σε κάποιο εστιατόριο ή ζαχαροπλαστείο που χαίρει απαξιωτικών σχολίων και άλλες φορές μένουμε άναυδοι μετά το κολατσιό μας σε κάποιο πασίγνωστο φαγάδικο που το φαγητό του απέδειξε πως οι μάγειροί του δεν αγγίζουν καν τη μετριότητα.
Στο δρόμο μας βρέθηκαν και θα βρεθούν καντίνες, γυράδικα, ταβέρνες, πολυτελή ρεστοράν, ζαχαροπλαστεία και οτιδήποτε άλλο μας προκαλέι μία έντονη κίνηση στην κοιλιακή μας χώρα.
Ναι, έχουμε δει την ταινία "Πολίτικη Κουζίνα" και συμφωνούμε με το λογοπαίγνιο "Γαστρονομία-Αστρονομία". Αυτό που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι στη φράση "Κοιλιακή χώρα" κρύβεται η φράση "Ηλιακή χώρα", παραπέμποντας στο βιβλίο "Πόλη του Ηλίου" του διαφωτιστή, ουτοπιστή φιλόσοφου Τομάζο Καμπανέλα.
Η συνεχής κατανάλωση των ίδιων φαγητών μετατρέπει την απόλαυση του φαγητού σε μία συνήθεια καθαρά βιοτική. Εμείς με τις γαστριμαργικές μας εξορμήσεις σπάμε την "ηθική" αυτή δοκιμάζοντας νέα φαγητά ή νέες συνταγές φαγητών που ήδη γνωρίζουμε. Αγαπάμε την αλλαγή, αλλάζουμε την αγάπη και το φαΐ μάς βοηθά στην εξέλιξη αυτή.
Καλή όρεξη!